وبلاگ آموزشی مالی و مالیاتی

بهترین شرکت حسابداری

منظور از شرکت‌های تعاونی چیست؟ به همراه قوانین مرتبط با معافیت‌های مالیاتی آن‌ها

۱۰ بازديد

شرکت‌های تعاونی شرکت‌هایی هستند که تمام یا حداقل ۵١% سرمایه به وسیله اعضا در اختیار شرکت تعاونی قرار می‌گیرد و وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، شرکت‌های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک‌ها، شهرداری‌ها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می‌توانند جهت اجرای بند ٢ اصل ۴٣ قانون اساسی از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه، مزارعه، مساقات اجاره، اجاره به شرط تملیک، شرط فروش اقساطی و صلح اقدام به کمک در تامین یا افزایش سرمایه شرکت‌های تعاونی نمایند بدون آنکه عضو باشند.

انواع شرکت تعاونی

شرکت تعاونی به لحاظ نوع فعالیت به دو دسته تقسیم می‌شود:

  1. شرکت تعاونی تولید: شرکتی است که به منظور اشتغال اعضاء در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری و روستایی و عشایری و نظایر این‌ها فعالیت می‌نماید.
  2. شرکت تعاونی توزیع: شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندی‌های اعضاء فعالیت می‌نماید.

شرکت‌های تعاونی به لحاظ عضویت به دو دسته تقسیم می‌شوند:

  1. شرکت تعاونی عام: شرکتی است که عضویت در آن برای همه آزاد است و موسسین یا شرکت باید برای تأمین قسمتی از سرمایه اولیه و یا افزایش سرمایه شرکت، سهام آنرا به عموم عرضه نمایند.
  2. شرکت تعاونی خاص: شرکتی است که عضویت در آن منحصراً برای گروهی خاص از قبیل: کارگران، کارمندان، کشاورزان، دانشجویان، ایثارگران، زنان، مشاغل خاص و نظایر این موارد آزاد باشد، بدیهی است شرکت تعاونی موظف به پذیرش متقاضیان واجد شرایط بوده و از این نظر محدودیتی برای عضویت وجود ندارد.

انواع گرایش‌های شرکت تعاونی در ایران

شرکت‌های تعاونی معمولا با چنین گرایش‌هایی تشکیل می‌شوند:

  • کشاورزی
  • صنعتی
  • معدنی
  • عمرانی
  • خدماتی
  • مسکن
  • فرش دستباف
  • تامین کننده نیاز تولید کنندگان
  • تامین کننده نیاز مصرف کنندگان اعتبار
  • حمل و نقل
  • تولیدی
  • توزیعی
  • تامین نیاز صنوف خدماتی
  • مصرف آموزشگاهی

اهداف تشکیل شرکت تعاونی در نظام اقتصادی ایران

در نظام اقتصادی کشور ما شرکت‌های تعاونی با اهداف متعددی تشکیل می‌شوند که عوامل آن عبارتند از:

  • ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
  • قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسائل کار ندارند
  • پیشگیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه‌های خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی
  • جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت
  • قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منافع حاصله در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود
  • پیشگیری از انحصار احتکار تورم و اضرار به غیر
  • توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم

معافیت‌های مالیاتی شرکت‌های تعاونی

پیشنهاد می‌کنیم پیش از ادامه این مقاله، سری به صفحه مالیات شرکت ‌ها بزنید و اطلاعات کاملی در این باره کسب کنید. قانون مالیات‌های مستقیم، مصوب 1366، برای تعاونی‌ها معافیت‌های مالیاتی ذیل را در نظر گرفته است:

اتحادیه‌های تعاونی از پرداخت مالیات درآمد حاصل از حق عضویت دریافتی از اعضا معاف‌اند.

شرکت‌های تعاونی ذیل به طور کلی از پرداخت مالیات معاف‌اند:

  • شرکت‌های تعاونی مصرف کارکنان موسسات دولتی؛
  • شرکت‌های تعاونی مسکن کارکنان موسسات دولتی؛
  • شرکت‌های تعاونی مصرف کارکنان موسسات غیر دولتی؛
  • شرکت‌های تعاونی صیادان؛
  • شرکت‌های تعاونی دانشجویان؛
  • شرکت‌های تعاونی دانش آموزان؛
  • شرکت‌های تعاونی تولیدی روستایی مشروط به اینکه متشکل از ساکنان روستا باشند.

معافیت شرکت‌های تعاونی مصرف و مسکن کارکنان موسسات دولتی و غیر دولتی از مالیات، مشروط بر این است که طبق اساسنامه منحصراَ برای کارکنان یک موسسه تشکیل شده و فقط مجاز به تامین کالا و مسکن برای اعضا باشند. در صورتی که ثابت شود شرکت برای اشخاص غیر عضو کالا و مسکن تامین کرده است، در موارد تخلف علاوه بر مالیات متعلق، مشمول جریمه غیر قابل بخشش، معادل پنجاه درصد مالیات متعلق خواهد شد. اعضای شرکت‌های تعاونی مسکن کارکنان موسسات دولتی و غیر دولتی باید هنگام عضو شدن در شرکت فاقد مسکن باشند و هر گاه خلاف موضوع ثابت شود، عضو مذکور نسبت به سهم خود از درآمد مشمول مالیات، از پرداخت مالیات معاف نخواهد بود.

در شرکت‌های تعاونی تولیدی روستایی، اعضا باید از ساکنان روستا باشند، هر یک از اعضا که ساکن روستا نباشد، نسبت به سهم خود از درآمد مشمول مالیات، از پرداخت مالیات معاف نخواهد بود. هیئت مدیره شرکت‌های تعاونی روستایی موظف‌اند فهرست اسامی اعضای غیر ساکن روستا را ظرف یک ماه از تاریخ تشکیل شرکت به حوزه مالیاتی اطلاع دهند، در غیر این صورت شرکت از معافیت مالیاتی در آن سال استفاده نخواهد کرد.

شرکت‌های تعاونی معدنی معادن بزرگ که برای آن‌ها پروانه اکتشاف یا بهره برداری از طرف وزارت معادن صادر شده باشد، برای مدت پنج سال از تاریخی که معدن به گواهی وزارت صنایع و معادن، آماده بهره برداری بوده است، از پرداخت مالیات معاف خواهند بود.

مبالغی که به موجب بندهای 1 تا 3 ماده 25 قانون بخش تعاونی، از سود خالص سالیانه شرکت یا اتحادیه‌های تعاونی به عنوان ذخیره قانونی، اندوخته احتیاطی و حق تعاون و آموزش کسر و برداشت می‌شود، به شرط ثبت شدن در دفاتر قانونی شرکت و اتحادیه، جزء هزینه محسوب و از درآمد مشمول مالیات کسر خواهد شد.

تاثیر ماده 173 ق. م. م بر ماده 111 قانون شرکت‌های تعاونی

 همانطور که مطلع هستید , طبق ماده واحده قانون استفساریه درخصوص تأثیر ماده 173 قانون مالیات‌های مستقیم بر ماده 111 قانون شرکت‌های تعاونی مصوب 29/2/1372 مجلس شورای اسلامی , ماده 173 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 ناسخ ماده 111 قانون شرکت‌های تعاونی مصوب خردادماه 1350 نبوده , در نتیجه معافیت مالیات بردرآمد شرکت‌های تعاونی روستائی متشکل از افراد ساکن حوزه عمل شرکت که به امر کشاورزی مباشرت مستقیم دارند و شرکت‌های تعاونی کارگری , مصرف , مسکن و اعتبار و نیز اتحادیه‌های آن‌ها و همچنین شرکت‌های تعاونی صنایع دستی و صیادان و آموزشگاه‌ها و اتحادیه‌های آن‌ها بابت دوره عمل سال 1368 و سنوات بعد به قوت خود باقی است.

 اما در ارتباط با این موضوع احکام و مقررات مالیاتی و تعاونی دیگری مطرح است که مجموع آن‌ها مأموران و مراجع مالیاتی را در رسیدگی به پرونده مالیاتی برخی شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی مواجه با ابهام می‌نماید. علیهذا به منظور رفع اشکال در این خصوص و اتخاذ رویه واحد و تسریع در انجام وظایف محوله نکات ذیل را که به تأئید هیأت عمومی شورای عالی مالیاتی رسیده است. متذکر شده مقرر می‌دارد مفاد آنرا دقیقا حسب مورد به موقع اجرا گذارند.

  • تداوم معافیت مالیاتی شرکت‌ها و اتحادیه‌های مذکور در ماده 111 قانون شرکت‌های تعاونی مسلما سبب لغو معافیت‌های مقرر در قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 و اصلاحیه آن نبوده و درآمد شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی موضوع ماده 133 اصلاحی قانون اخیرالذکر طبق همین ماده بدون الزام به رعایت شرایط مقرر در قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 13/6/1370, از ابتدای سال 1371 با رعایت سایر مقررات و دستورالعمل‌های قبلی از پرداخت مالیات معاف خواهد بود.
  • طبق ماده 69 قانون بخش تعاونی اقتصاد فوق الذکر, کلیه شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی موظف بوده‌اند حداکثر ظرف شش ماه پس از تصویب قانون یادشده اساسنامه خود را با آن قانون تطبیق دهند و پس از تائید وزارت تعاون تغییرات اساسنامه خود را به عنوان تعاونی به ثبت برسانند, در غیر اینصورت نمی‌توانند از مزایای مربوط به بخش تعاونی و قانون اخیر برخوردار باشند. بنابراین درآمد شرکت‌ها و اتحادیه‌های مشمول ماده 111 مورد بحث , با توجه به اینکه اصولا‌ حکم قانون عطف به ماسبق نمی‌گردد.

 تا تاریخ 13/6/1370 ( تاریخ تصویب قانون ) و پس از آن هم حداقل تا پایان شش ماه مهلت مقرر در ماده 69 مزبور معاف از مالیات هستند , ‌اما از آن پس شرکت‌ها و اتحادیه‌های پیش گفته صرفا در صورت تطبیق اساسنامه به ترتیب بالا برخوردار از معافیت موضوع ماده 111 خواهند بود , مگر آنکه قطع نظر از ماده 111 قانون شرکت‌های تعاونی , وضعیت آن‌ها منطبق با ماده 133 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم باشد که در اینصورت باید از معافیت ماده 133 اخیرالذکر برخوردار گردند.

  • در مورد شرکت‌های تعاونی که وفق ماده 69 قانون بخش تعاونی اقتصاد مصوب 13/6/1370 اساسنامه خود را با این قانون تطبیق نداده باشند , حکم تبصره 3 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 و اصلاحیه‌های بعدی ( پذیرفتن ذخایر موضوع بندهای 1 و 2 ماده 15 قانون شرکت‌های تعاونی مصوب 1350 بعنوان هزینه‌های قابل قبول ) نسبت به آن‌ها اعمال و درخصوص شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی که اساسنامه خود را با قانون بخش تعاونی اقتصاد نامبرده تطبیق داده یا براساس این قانون تشکیل شده باشند , به جای بندهای 1 و 2 ماده 15 مذکور حکم بندهای 1 و 3 ماده 25 قانون بخش تعاونی اقتصاد (ذخیره قانونی حداقل 5% به بالا و حق تعاون آموزش به میزان چهاردرصد به موقع اجرا گذارده خواهد شد.

ماده 133 در مورد معافیت‌های مالیاتی شرکت های تعاونی چه می‌گوید؟

ماده 133- ‌صد درصد (100%) درآمد صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی، شرکت‌های تعاونی روستایی، عشایری، کشاورزی، صیادان، کارگری، کارمندی، دانشجویان و دانش‌آموزان و اتحادیه‌های آن‌ها از مالیات‌ معاف است.

تبصره – ‌دولت مکلف است معادل مالیات بردرآمد متعلق به آن قسمت از سود ابرازی سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران را که با تصویب مجمع‌عمومی برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های تعاونی روستایی اختصاص داده می‌شود، پس از وصول و واریز آن به حساب درآمد عمومی کشور، از محل‌ اعتبار ردیف خاصی که به همین منظور در قانون بودجه کل کشور پیش‌ بینی می‌شود در وجه سازمان مذکور مسترد نماید.

نرخ مالیات متعلق به درآمد شرکت‌های تعاونی

 براساس تبصره (6) الحاقی به ماده (105) قانون مالیات‌های مستقیم، درآمد مشمول مالیات ابرازی شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی متعارف و شرکت‌های تعاونی سهامی عام مشمول بیست و پنج درصد (25%) تخفیف از نرخ موضوع این ماده است.

با توجه به مفاد تبصره مذکور، جهت رفع ابهامات موجود و هماهنگی و وحدت رویه موارد زیر موکدا یادآوری می‌گردد:

  • طبق بند (8) ماده (1) قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی مصوب 1386/11/8، «شرکت تعاونی، شخص حقوقی است که با رعایت قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 مجلس شورای اسلامی و موادی از قانون شرکت‌های تعاونی مصوب 1350 که نسخ نشده است و اصلاحات بعدی آن‌ها تشکیل شده باشد. این نوع شرکت تعاونی متعارف نیز نامیده می‌شود». همچنین بر اساس بند (9) ماده (1) همان قانون، «شرکت تعاونی سهامی عام، نوعی شرکت سهامی عام است که با رعایت قانون تجارت و محدودیت‌های مذکور در این قانون(قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی) تشکیل شده باشد». بنابراین صرفا شرکت‌های تعاونی و اتحادیه‌های آن‌ها و شرکت‌های تعاونی سهامی عام که تشکیل آن‌ها در انطباق با تعاریف مذکور باشد مشمول تخفیف موضوع تبصره مزبور هستند.
  • با توجه به صراحت تبصره (6) ماده 105 قانون مالیاتهـای مستقیم، درآمد مشمول مالیات ابرازی شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی متعارف و شرکت‌های تعاونی سهامی عام مشمول بیست و پنج درصد(25%) تخفیف از نرخ موضوع ماده مذکور است و درآمدهای کتمان شده، هزینه‌های برگشتی و سایر مواردی که براساس مقررات به درآمد مشمول مالیات ابرازی شرکت اضافه می‌شود مشمول تخفیف مذکور نبوده و به نرخ مقرر در ماده 105 قانون مالیات‌های مستقیم مشمول مالیات است. در مواردی هم که درآمد شرکت و اتحادیه به روش علی­الراس تعیین می­گردد، درآمد مشمول مالیات ابرازی اشخاص مذکور، مشمول تخفیف یادشده خواهد بود.

0 تا 100 حسابداری شرکت های تضامنی

۸ بازديد

برای صحبت‌کردن از حسابداری شرکت‌های تضامنی بهتر از تعریف شرکت تضامنی آغاز کنیم. شرکت تضامنی عبارت است از مؤسسه‌ای که با نامی مشخص و به‌خصوص با مشارکت دو یا چند نفر به‌منظور انجام یک فعالیت تجاری تشکیل می‌شود. اصلی‌ترین ویژگی شرکت تضامنی این است که در صورت کم بودن دارایی مؤسسه برای پرداخت بدهی‌ها و تعهدات تمامی شرکا مسئولیتی یکسان در پرداخت این دیون خواهند داشت و هیچ یک از اعضا نمی‌تواند به دلیل داشتن سهم کمتر از پرداخت قروض و تعهدات شانه خالی کند. علت نام‌گذاری این مؤسسات نیز ضامن شدن تمامی شرکا است.

به‌عبارت‌دیگر مسئولیت تمامی شرکا در شرکت‌های تضامنی نامحدود است؛ بنابراین افرادی که قصد تأسیس چنین شرکتی را دارند سعی می‌کنند این کار را با دوستان و آشنایان مورد اعتماد خود انجام دهند که ریسکی در مشارکت با آن‌ها وجود نداشته و یا خیلی کم باشد. همکاری با افرادی که حسن شهرت و پیشینه‌ تجاری مشخصی نداشته و دارایی‌های آن‌ها معلوم نیست می‌تواند تهدیدی بزرگ برای ادامه فعالیت شرکت بوده و سرمایه شرکای دیگر را نیز به خطر بیندازد. در این مطلب از سری مقالات آموزش حسابداری شرکتها، قصد داریم به بررسی ثبت حسابداری شرکت تضامنی و اصول انجام این کار بپردازیم.

شرکا در شرکت‌های تضامنی چه کسانی هستند؟

به افرادی که قبل از تشکیل شرکت تضامنی شرکت نامه یا اساس‌نامه را امضا نموده‌اند شرکا گفته می‌شود. بر طبق ماده ۱۲ قانون تجارت افرادی که پس از تشکیل شرکت وارد آن شده‌اند نیز می‌توانند مورد مذکور را امضا کنند و منع قانونی در این زمینه وجود ندارد. طبق قانون حداقل تعداد شرکا دو نفر است اما حداکثری در این مورد تعیین نشده و این یعنی هر تعدادی که به این کار تمایل داشته باشند می‌توانند شریک شوند و محدودیتی وجود ندارد.

اسم شرکت‌های تضامنی

شرکت‌های تضامنی اسم مخصوص به خود را دارند. برای انتخاب اسم می‌توان انواع مختلفی از ذکر نام تک‌تک شرکا تا بیان عباراتی دیگر برای نشان‌دادن تضامنی بودن آن استفاده نمود. به‌عنوان مثال می‌توان نام شرکت را صمدی و غدیری گذاشت که نشان‌دهندهٔ این است که شرکت تضامنی متشکل از دو نفر بوده و هریک از این افراد شریک هستند. در برخی موارد شرکا توافق می‌کنند که فقط نام یکی از آن‌ها در اسم سازمان درج شود که در این صورت باید عباراتی نظیر (و برادران) یا (و شرکا) برای داشتن رسمیت قانونی درج شود.

تشکیل شرکت‌های تضامنی

اولین مرحله برای تشکیل چنینی سازمانی توافق با دیگر افراد به‌منظور انجام امور مشترک تجاری و سرمایه‌گذاری برای کسب درآمد و سود است. پس از به توافق رسیدن شرکا در تمامی زمینه‌ها و قوانین نوبت به افتتاح حسابی تحت عنوان (شرکت در شرف تأسیس) می‌رسد. تمامی دارایی‌های نقدی شرکت باید به این حساب منتقل شده و دارایی‌های غیرنقدی اعم از دستگاه‌ها و لوازم اداری، ملزومات کاری، ساختمان و… که به سازمان آورده شده بر مبنای ارزش متعارف و به‌روز در بازار به‌صورت کامل در اختیار مؤسسه قرار گیرد. البته برای این مورد رضایت کامل تمامی شرکا لازم است.

انواع حساب‌ها در شرکت‌های تضامنی

شرکت‌های تضامنی دارای انواع مختلفی از حساب‌ها علاوه بر حساب سرمایه شرکا هستند. علت اصلی وجود این حساب‌ها منع قانونی برای ایجاد تغییر یا تغییرات ادواری در حساب اصلی سرمایه شریکان است. هرگونه تغییر در سرمایه شرکت‌های تضامنی باید علاوه بر انعکاس در اساسنامه به ثبت قانونی در اداره ثبت هم برسد؛ بنابراین عملیات جاری در این شرکت‌ها در حساب‌های ذیل منعکس خواهند شد:

  • حساب سرمایه شرکا
  • حساب وام شرکا
  • حساب برداشت شرکا
  • حساب جاری شرکا

حساب سرمایه شرکا در شرکت‌های تضامنی

به منظور ثبت سرمایه اعضا در دفاتر قانونی شرکت تضامنی، دو روش وجود دارد:

سرمایه ثابت

حساب سرمایه شرکا در این روش معادل مبلغ درج شده در اساسنامه و مبلغ سرمایه‌گذاری شده توسط شرکا بستانکار خواهد شد. به دلیل اینکه در قانون تجارت هرگونه تغییرات در سرمایه دارای منع قانونی بوده و باید در اداره ثبت به تأیید و ثبت قانونی برسد حساب سرمایه شرکا باید به صورت مبلغی مشخص و ثابت در دفاتر قانونی سازمان ثبت و نگهداری خواهد شد. حال ممکن است تغییراتی به دلیل برداشت شرکا و یا سود و زیان در سرمایه شرکت ایجاد شود که باید در سایر حساب‌های موجود که به همین هدف ایجاد شده‌اند ثبت شوند.

سرمایه متغیر

در این روش حساب سرمایه شرکا نسبت به مبلغ منعکس شده در اساسنامه، حقوق اعضا، برداشت اعضا، سهم اعضا از سود و زیان و… ثابت باقی نمی‌ماند و تمامی موارد به طور مستقیم در حساب سرمایه ثبت می‌شوند. این روش در کشورهایی کاربرد دارد که شرکت تضامنی شخص حقوقی محسوب نمی‌شود اما در ایران به دلیل نیاز به تأیید شرکت تضامنی توسط اداره ذی‌ربط حساب سرمایه شرکا باید به روش ثابت باشد.

تقسیم سود و زیان در شرکت‌های تضامنی چگونه حسابداری می‌شود؟

ماده ۱۱۲ قانون تجارت می‌گوید اگر در رابطه با تقسیم سود و پرداخت حقوق هیچ‌گونه توافقی بین شرکا صورت نگرفته باشد و نسبت خاصی هم در این رابطه در اساس‌نامه درج نشده و توضیحی ارائه نشده باشد هر عضو به نسبت سرمایه و سهم‌الشرکه خود از سود و زیان سازمان منتفع خواهد شد و پس از انحلال مؤسسه زیان هم به همین نسبت متحمل می‌شود.

اگر شرکا مبلغی را برای خدمات تعیین کنند و این مبلغ بر اساس عرف نبوده و یا مقدار سهم منافع آن‌ها متفاوت باشد امکان اینکه شرکا برای تقسیم سود و زیان مبنای دیگری را در نظر بگیرند وجود دارد. به‌عنوان مثال اگر پاداشی غیرمتعارف به یکی از شرکا اختصاص داده شده باشد این عضو از این بابت در پایان دوره مالی سود بیشتری دریافت خواهد نمود. به‌منظور تقسیم منصفانه و عادلانه سود و زیان مبانی مختلف تقسیم سود به شرح ذیل ارائه گردیده‌اند:

حسابداری تقسیم سود و زیان به نسبت ثابت بین شرکا

ارائهٔ نسبتی ثابت برای هریک از اعضا بدون اینکه سرمایه و تخصص آن‌ها در نظر گرفته شود ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین روش برای تقسیم سود و زیان است. در مواردی که اهمیت تخصص شرکا و سرمایه‌گذاری برای شرکت یکسان باشد این روش مناسب خواهد بود. این نسبت می‌تواند برای تمامی اعضا یکسان بوده و یا برای هر یک به‌صورت متفاوت مقرر شود. در نهایت نسبت ثابت نسبتی خواهد بود که تمامی شرکا روی آن توافق نموده و آن را منصفانه بدانند.

حسابداری تقسیم سود و زیان به نسبت سرمایه شرکا

در برخی موارد درآمد شرکت تضامنی به‌صورت مستقیم به مقدار سرمایه‌گذاری‌ها وابسته است مانند بانک‌های تضامنی، در چنین مواردی تقسیم سود و زیان به نسبت سرمایه اعضا خواهد بود. وقتی مبنای تقسیم سود و زیان سرمایه شرکا باشد باید این موضوع که سرمایه‌گذاری در کدام مقطع دورهٔ مالی صورت گرفته مشخص شود. در صورتی که این امر به‌صورت تدریجی و یا در اواسط دوره مالی صورت گرفته باشد مبنای تقسیم سود و زیان مبلغ متوسط سرمایه در طول دوره خواهد بود.

حسابداری تقسیم سود بر اساس تخصیص پاداش یا حقوق و تقسیم باقی‌مانده به نسبت ثابت

در این روش ممکن است شرکا توافق کنند که بخشی از سود را به شرکایی که خدماتی انجام داده‌اند به‌عنوان حق‌الزحمه بدهند و باقی‌مانده نیز بین سایر شرکا به نسبت معین تقسیم گردد. در صورت درج شدن پرداخت حق‌الزحمه در اساس‌نامه، مبلغ توافق شده بابت آن باید به‌حساب تمامی اعضا واریز شود، بدون در نظر گرفتن سود و زیان. لازم به ذکر است که حق‌الزحمه به‌عنوان بخشی از سود خواهد بود نه جزئی از هزینه‌های عملیاتی سازمان.

حسابداری تقسیم سود بر اساس تخصیص بهره سرمایه و تقسیم باقی‌مانده به نسبت ثابت

در برخی موارد با توافق شرکا مبلغی به‌عنوان سود به مانده‌حساب سرمایه واریز می‌شود. در واقع این کار برای احتساب میزان سود سرمایه‌ای است که در شرکت به کار گرفته شده و شرکا می‌خواهند بدانند که اگر در سایر زمینه‌ها از این سرمایه استفاده می‌کردند میزان سود بیشتر می‌شد یا کمتر. البته در ایران به‌ندرت چنین موردی دیده می‌شود. در صورتی که در اساس‌نامه شرکت تعلق سود به مانده‌حساب سرمایه بیان شده باشد مبلغ سود باید به حساب تمامی شرکا واریز شود، بدون درنظرگرفتن سود یا زیان سازمان.

حسابداری تقسیم سود بر اساس مبانی مختلف

در برخی موارد تقسیم سود در این مؤسسات ممکن است ترکیبی از چندین مبنا بوده و این در شرکت نامه پیش‌بینی‌شده باشد. به بیان ساده‌تر در این روش حسابداری برای محاسبات از ترکیبی از یک یا چند روش فوق استفاده می‌شود.

ورود و پذیرش شریک جدید در شرکت‌های تضامنی چگونه است؟

ماده ۱۲۳ قانون تجارت می‌گوید که هریک از اعضا یا شرکا در صورت داشتن رضایت تمامی شرکا می‌توانند سهم‌الشرکه خود را به فرد دیگری واگذار نمایند. به بیان ساده‌تر شریک یا عضو جدید فقط در صورت رضایت و موافقت تمامی شرکا می‌تواند وارد شرکت تضامنی شود.

 لازم به ذکر است که فرد جدید مسئول تمامی قروض و بدهی‌های سازمان نیز خواهد بود؛ اینکه قروض مذکور قبل از ورود و یا پس از ورود وی ایجاد شده باشند اهمیتی ندارد. اگر بین شرکا قراری برخلاف این توافق شود در مقابل شخص ثالث کأن‌لم‌یکن تلقی می‌شود. شریک جدید در عمل به دو صورت می‌تواند وارد شرکت تضامنی شود: وی باید یا در شرکت سرمایه‌گذاری کند و یا همه یا قسمتی از سهم‌الشرکه شرکای قدیم را خریداری نماید.

ثبت حسابداری سرقفلی در شرکت تضامنی

یکی از موضوعات حسابداری شرکت‌های تضامنی مربوط به موضوعات سرقفلی است. معنایی که سرقفلی در حسابداری دارد متفاوت از معنای آن در جامعه است. در حسابداری سرقفلی عبارت است از مازاد ارزش جاری یک دارایی نسبت به مجموع ارزش آن به‌صورت مشهود و غیرمشهود اما در جامعه سرقفلی به طور معمول از مستأجر دریافت خواهد شد. به بیان ساده‌تر سرقفلی به مبلغی گفته می‌شود که خریدار حاضر است مازاد بر ارزش واقعی دارایی مشهود پرداخت کند. سرقفلی در بازهٔ زمانی شرکت تضامنی و به‌مرور ایجاد شده و ثبت آن در دفاتر با توجه به اصل بهای تمام شده و اصل تحقق جایز نیست مگر تحت شرایط خریداری این دارایی.

وقتی شرکای قبلی در زمان ورود شریک جدید توافق کنند که عضو جدید معادل مبلغ سرمایه‌گذاری خود در سرمایه سازمان سهیم شود و ارزش سرقفلی که به شرکای قدیم متعلق بوده محاسبه گردد، حسابی تحت عنوان حساب سرقفلی در دفاتر قانونی شرکت افتتاح خواهد شد. این حساب در ترازنامه مالیاتی در دستهٔ دارایی‌های نامشهود قرار می‌گیرد.

چگونه عدم فعالیت رد کنیم؟ آموزش ثبت عدم فعالیت شرکت

۱۰ بازديد

نامه عدم فعالیت شرکت زمانی که مجموعه‌ها با رکود اقتصادی مواجه می‌شوند، تهیه و ارسال می‌شود. شرکت‌ها شرایط و فعالیت‌های مختلفی را در دوره‌های مختلف تجربه می‌کنند و همواره سعی می‌کنند تا روبه‌رشد باشند. اما در برهه‌هایی از زمان شرکت‌ها دچار ضرر و زیان مالی می‌شوند و فعالیت اقتصادی آن‌ها با وقفه مواجه می‌شود.

در چنین شرایطی که شرکت‌ها با عدم فعالیت مواجه هستند، باید نامه عدم فعالیت شرکت را به سازمان امور مالیاتی ارائه نمایند. اما ارائه چنین نامه‌ای چه اثری بر ادامه فعالیت‌های آن‌ها دارد؟ شرکتی که هیچ گونه فعالیت مالی نداشته باشد می‌تواند با ارائه این ماه معاف از پرداخت مالیات خواهند بود. البته باید به این نکته اشاره کنیم که در صورت ورشکستگی، شرایط متفاوت است و موضوعات دیگری را باید پیگیری کرد. در این سری از مقالات آموزش مالیات، قصد داریم به بررسی نحوه رد کردن نامه عدم فعالیت، جریمه عدم ارسال بپردازیم. همراه ما باشید.

عدم فعالیت واحد صنفی

عدم فعالیت واحدهای صنفی به دلایل مختلفی رخ می‌دهد. از جمله دلایلی که می‌توان نامه عدم فعالیت را صادر کرد مواردی مثل ایجاد مشکلات اقتصادی، عدم توانایی شرکت در اجرای اهداف اقتصادی، رخ‌دادن حوادث خاص در بازارهای مالی و اختلاف بین شرکا و عدم فعالیت آن‌ها را می‌توان نام برد.

اظهارنامه عدم فعالیت اشخاص حقوقی

حتماً مطلع هستید که مالیات بر درآمد افراد وضع می‌شود. ثبت هر شرکتی هم باهدف کسب درآمد انجام می‌شود و می‌توان نتیجه گرفت که با ثبت هر شرکتی، مالیات مطابق با آن نیز در نظر گرفته می‌شود. حالا درصورتی‌که این شرکت‌ها فعالیت اقتصادی نداشته باشند، مشمول عدم فعالیت هستند و باید نامه عدم فعالیت خود را به سازمان‌های مالیاتی تسلیم نمایند.

برخی از افراد تصور می‌کنند که درصورتی‌که پرونده دارایی خود را تحویل ندهند، مشمول مالیات نمی‌شوند. اما این تصور اشتباه است و در صورتی که فعالیت اقتصادی نداشته باشید باید پرونده دارایی خود را تشکیل داده و عدم فعالیت خود را اعلام نمایید.

چگونه نامه عدم فعالیت شرکت را رد کنیم؟

اگر شرکتی در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت برسد اما در هر مرحله‌ای به هر دلیلی دیگر به فعالیت خود ادامه ندهد، باید اقدامات قانونی لازم برای اعلام عدم فعالیت خود را فوراً تکمیل کند. در حقیقت، شرکت‌های بدون فعالیت نیز باید اقداماتی انجام دهند. اقداماتی که برای تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت شرکت باید انجام دهید عبارت‌اند از:

  • شرکت‌های بدون فعالیت ملزم به تهیه دفاتر قانونی و اظهارنامه مالیاتی هستند.
  • نامه عدم فعالیت شرکت‌های بدون فعالیت (در سربرگ رسمی شرکت و با مهر و امضا) باید در ابتدای چهار ماه سال مالی اعطا شود. در صورت عدم تحویل در موعد مقرر، جریمه مالیاتی به شرکت تعلق می‌گیرد.
  • اظهارنامه‌های ارزش‌افزوده به‌صورت صفر نیز باید در مهلت مقرر تحویل داده شوند.
  • عدم فعالیت شرکت مربوط به سال مالی قبل است؛ بنابراین نمی‌توان برای سال مالی بعد اعلام عدم فعالیت کرد.
  • در صورت عدم فعالیت شرکت، هرگونه خریدوفروش توسط اعضا ممنوع است. توجه به این نکته ضروری است که حتی خریدهای شخصی در این زمینه نیز به‌عنوان فعالیت شرکت محاسبه می‌شود.
  • برای اعلام عدم فعالیت شرکت هر بار در هرسال مالی باید اقدام کرد. به‌عبارت‌دیگر، یک‌بار اعلام عدم فعالیت شرکت برای کل حیات شرکت کفایت نمی‌کند.
  • اگر زمان زیادی از عدم فعالیت شرکت بگذرد، شرکت منحل خواهد شد.
  • بدون تشکیل پرونده مالیاتی یا دارایی نمی‌توانید نامه عدم فعالیت تنظیم کنید.
  • اگر فاکتور خرید و فروشی در تضاد با مدارک ارائه‌شده توسط شرکت‌های بدون فعالیت به اداره مالیاتی ارائه شود، این شرکت‌ها مشمول جریمه‌های سنگین مالیاتی می‌شوند.
  • اگر شرکتی در اساسنامه خود آورده نقدی دارد، حتماً باید در حساب بانکی و در اظهارنامه عملکرد نشان داده شود. 

استعلام نامه عدم فعالیت شرکت

پس از ارائه نامه عدم فعالیت شرکت، کارشناسان مالی سازمان مالیاتی فعالیت خود را آغاز می‌کنند و صحت‌وسقم درخواست این شرکت‌ها را بررسی می‌کنند. این روند با بررسی دفاتر مالی، حساب‌های مالی شرکت و سایر حساب‌ها این کارشناسان درخواست شرکت‌ها را با درنظرگرفتن این شرایط تأیید می‌کنند:

  • هیچ ثبت حسابداری در دفاتر قانونی ثبت نشده باشد
  • هیچ‌گونه خرید و فروشی در حساب شرکت‌ها ثبت نشده باشد
  • در حساب بانکی هیچ‌گونه تراکنشی ثبت نشده باشد
  • هیچ‌گونه اطلاعات مالی و یا فاکتورهای خرید و فروشی نباید در حساب شرکت باشد

نمونه نامه عدم فعالیت مغازه به دارایی

در مورد مغازه‌هایی که فعالیت اقتصادی ندارند و یا فعالیت آن‌ها متوقف شده است نیز لازم است تا نامه عدم فعالیت تهیه و به سازمان امور مالیاتی تحویل شود.

مدارکی که برای اعلام تعطیلی واحد کسب یا مغازه لازم است شامل یک نامه برای اعلام عدم فعالیت است. در این نامه باید خطاب به ریاست واحد مالیاتی خود تعطیلی را اعلام کنید و درخواست بازرسی بدهید. همچنین درصورتی‌که مستأجر هستید رونوشت فسخ قرارداد هم باید تحویل اداره مالیاتی مربوطه شود.

مالیات شرکت‌های غیر فعال چگونه محاسبه می‌شود؟

۹ بازديد

شرکت‌های غیر فعال به چه شرکت‌هایی گفته می‌شود؟

شرکت‌هایی که ثبت قانونی شده و هیچ گونه مراوده مالی و تجاری نداشته و گردش مالی آن‌ها صفر باشد و هیچگونه نقل و انتقال مالی و تجاری هم به نام صاحبان شرکت در طول سال انجام نگرفته باشد اصطلاحا در قانون شرکت غیر فعال نامیده می‌شوند.

آیا به شرکت‌های غیر فعال مالیات تعلق می‌گیرد؟

این شرکت‌ها اگر قوانین مربوط به شرکت‌های غیر فعال را به طور کامل رعایت کنند مالیاتی به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد.

انحلال شرکت یا عدم فعالیت آن

یکی از موضوعات مهم در خصوص شرکت‌های غیر فعال، بحث انحلال آن‌ها است که به معنی مرگ شرکت است و اگر کسی قصد دارد که در آینده فعالیت خود را دوباره آغاز نماید، نباید شرکت را منحل کند بلکه لازم است عدم فعالیت آن را اعلام نماید. در کل می‌توان گفت اگر هر شخصی تمام موارد و نکات قانونی را رعایت نماید، دچار هیچ گونه دردسری نخواهد شد. این موضوع باعث شده است که افراد متخصص و کارشناسان خبره در زمینه مالیات، با انجام فرآیند‌های مشخص شده، هیچ گونه نگرانی از بابت مالیات و جرائم آن نداشته باشند.

نکات مهم در خصوص شرکت‌های غیر فعال

  • عدم ثبت مراوده‌های مالی به نام صاحبان شرکت
  • صفر بودن گردش مالی شرکت
  • تشکیل پرونده مالیاتی در حوزه مربوط به شرکت
  • اعلام عدم فعالیت در بازه زمانی مشخص و دقیق به صورت کتبی با مهر و امضای مدیر عامل شرکت و ارسال به حوزه مالیاتی
  • تحویل دفاتر قانونی پلمپ شده به اداره امور مالیاتی، به صورت کاملا سفید
  • ارسال اظهارنامه مالیاتی و اظهارنامه ارزش افزوده برای سازمان امور مالیاتی به صورت سفید
  • عدم وجود فاکتور خرید یا فروش در تاریخ مقرر به نام شرکت یا صاحبان آن
  • نامه عدم فعالیت باید دارای نام شرکت، شماره ثبت، کلاسه پرونده، تاریخ عدم فعالیت و… باشد که به امضای مدیر عامل برسد.
  • کد اقتصادی شرکت حتی در خصوص عدم فعالیت نیز باید صادر گردد و تمام اسناد به همان حوزه مالیاتی ارسال شوند.
  • مدیر عامل وظیفه دارد که در پایان سال مالی عدم فعالیت شرکت را به سازمان مالیاتی اعلام نماید.

نکته ۱: تجهیزات خریداری شده برای شرکت مانند ماشین آلات و…جز سرمایه‌های شرکت است و فعالیت محسوب می‌گردد و دارای مالیات است.

نکته ۲: عدم ارائه هر کدام از موارد بالا، به معنی مخفی نمودن فعالیت است و جرائمی را در پی خواهد داشت.

نکته ۳: اگر کسی قصد ادامه فعالیت با شرکت مذکور را ندارد، موظف است که اقدام به انحلال شرکت نماید و آن را به صورت رسمی اعلام کند.

نحوه محاسبه مالیات شرکت‌های بدون فعالیت

در واقع می‌توان گفت که مالیات شرکت‌ها بر اساس تراکنش‌های مالی آن و میزان سود و زیان محاسبه می‌گردد که هر اندازه فعالیت کمتر باشد، مالیات کمتری به آن تعلق می‌گیرد. بر اساس قانون مالیات بر درآمد، برای شرکت‌های غیر فعال که درآمدی ندارند، هیچ گونه مالیاتی در نظر نگرفته‌اند که لازم است که شرکت مورد نظر، اعلام عدم فعالیت نماید.

نکته: بر اساس قانون، شرکت‌هایی که تازه تاسیس شده‌اند، ۲ ماه مهلت دارند که برای تشکیل پرونده دارایی و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایند در غیر این صورت باید منتظر جرائم مالیاتی باشند.

تکالیف مالیاتی مدیران شرکت‌های غیر فعال

از جمله تکالیف مالیاتی مهمی که مدیران باید به آن‌ها عمل کنند، می‌توان به موارد مهم زیر اشاره نمود:

  • مدیران شرکت غیر فعال موظفند که نسبت به اعلام کتبی و قابل اثبات عدم فعالیت شرکت به اداره مالیاتی ذیربط خود و به واحد مالیات بر ارزش افزوده ذیربط اقدام کنند.
  • پلمپ دفاتر قانونی برای شرکت غیر فعال باید صورت گیرد.
  • تسلیم اظهارنامه مالیاتی برای شرکت‌های غیر فعال ضروری است.
  • لازم است که مدیران شرکت‌های غیر فعال بر اساس تبصره ۴ ماده ۱۸۶ قانون مالیات‌های مستقیم، مقرر شده است هر گونه تغییرات در مورد شرکت‌های غیر فعال را ثبت نمایند که منوط به اخذ مفاصاحساب مالیاتی از سازمان امور مالیاتی شده است.
  • در نهایت باید مدیران شرکت غیر فعال، به محض آن که اقدام به فعال کردن شرکت کردند نسبت به اعلام کتبی مراتب به اداره امور مالیاتی ذیربط نیز اقدام کنند.

همه‌چیز درباره مالیات شرکت زیان ده

۱۰ بازديد

یکی از مواردی که بسیاری از شرکت‌ها خصوصاً در سال‌های آغازین فعالیت با آن روبه‌رو می‌شوند، زیان ده بودن شرکت است. به دلایل مختلفی در طول فعالیت یک شرکت ممکن است میزان هزینه‌ها از درآمدها در طی یک دوره مالی بیشتر شود. در چنین شرایطی یکی از سؤالاتی که صاحبان کسب‌وکارها و شرکت‌ها با آن روبه‌رو هستند، چگونگی نحوه محاسبه مالیات شرکت زیان ده است. به همین بهانه، در ادامه این مقاله سعی می‌کنیم تا با قوانین مالیاتی مرتبط با شرکت‌های زیان ده بیشتر آشنا شویم.

چه زمانی یک شرکت زیان ده می‌شود؟

در بازارهای مالی عوامل مختلفی می‌تواند روی درآمد کسب‌وکارها و شرکت‌ها تأثیر بگذارد. با کاهش درآمد یا قطع درآمد، درصورتی‌که هزینه‌ها نیز به همان میزان کاهش پیدا نکنند، وضعیت مالی شرکت به سمت زیان ده شدن پیش می‌رود. عدم مدیریت مناسب مجموعه، مدیریت اشتباه جریان وجوه نقد، عدم آشنایی به بازار، بازاریابی نادرست، سوق دادن سرمایه به موجودی انبار و عدم تقسیم سرمایه مناسب عوامل اولیه‌ای هستند که یک شرکت را با زیان روبه‌رو می‌کنند.

علاوه بر این، کسب‌وکارهایی که در دوره گذار از تکنولوژی قدیمی به تکنولوژی جدید قرار دارند یا به‌تازگی فعالیت خود را شروع کرده‌اند و در مرحله تحقیق و توسعه قرار دارند نیز، معمولاً با زیان روبه‌رو می‌شوند. در چنین شرایطی در اظهارنامه‌های مالیاتی، میزان هزینه‌های شرکت از درآمدهای آن بیشتر خواهد شد. مدیران شرکت‌ها و صاحبان کسب‌وکارها در این موارد باید آگاهی کاملی از مالیات شرکت داشته باشند تا هزینه‌های مالیاتی باعث افزایش زیان شرکت نشود. سازمان امور مالیاتی نیز با شرکت‌های زیان ده برخورد متفاوتی دارد که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم.

سازمان امور مالیاتی، چگونه مالیات شرکت زیان ده را تعیین می‌کند؟

شرکت‌های زیان ده مانند باقی اشخاص حقوق و کسب‌وکارها، موظف هستند طبق قوانین و در موعد تعیین‌شده، با استفاده از نرم افزار حقوق و دستمزد و سایر ابزارها هزینه‌ها و درآمدهای خود را مشخص کنند و اظهارنامه‌های مالیاتی خود را تکمیل و تسلیم سازمان امور مالیاتی نمایند. درصورتی‌که زیان ده بودن شرکت مورد تأیید سازمان مالیاتی قرار بگیرد، مالیات تا زمان سوددهی مجدد شرکت و کسر زیان‌های قبلی از سودهای سال بعد، دریافت نخواهد شد.

نکته اساسی در اینجا، پذیرش مدارک هزینه‌ها و درآمدها از سوی اداره مالیاتی است. اگر هزینه‌های شرکت مورد تأیید ممیز و سازمان امور مالیاتی قرار نگیرد یا منابع درآمدی به‌درستی در اظهارنامه آورده نشوند، زیان ده بودن شرکت تأیید نخواهد شد. به‌طورکلی می‌توان برخورد سازمان با مودیانی که زیان ده هستند به دودسته زیر تقسیم کرد:

در چه مواردی هزینه‌های شرکت زیان ده موردقبول قرار می‌گیرد؟

اگر هزینه‌های شرکت در اثر دریافت وام برای تهیه دستگاه‌های جدید، افزایش یا پرداخت حقوق کارکنان، هزینه‌های مرتبط با تحقیق و توسعه و سایر مواردی، افزایش پیدا کند، سازمان امور مالیاتی آن‌ها را می‌پذیرد و زیان حاصل از این هزینه‌ها را تأیید می‌کند.

قوانین مرتبط با مالیات شرکت زیان ده

ماده 147 و 148 قانون مالیات مستقیم، به هزینه‌های قابل‌قبول برای تشخیص درآمد مؤدی و تعیین زیان ده بودن شخص حقوقی می‌پردازد. طبق ماده 147 ق.م.م: «هزینه‌های قابل‌قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات به شرحی که ضمن مقررات این قانون مقرر می‌گردد عبارت است از‌ هزینه‌هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حدنصاب‌های مقرر ‌باشد.» در ماده 148 ق.م.م نیز به شرح هزینه‌های قابل‌قبول ماده 147 پرداخته می‌شود.

درصورتی‌که اشخاص حقوقی گزارش‌های فصلی و اظهارنامه‌های مالیاتی خود را به‌صورت دقیق و با مدارک کامل تحویل اداره مالیاتی داده باشند و هزینه‌های انجام‌شده شرکت مطابق با مواد 147 و 148 قانون مالیات مستقیم موردقبول سازمان مالیاتی قرار بگیرد، تا زمان سوددهی مجدد کسب‌وکار، هزینه‌ای بابت مالیات شرکت زیان ده دریافت نخواهد شد. اگر صاحب کسب‌وکار یا مدیر یک شرکت هستید با آشنایی با مسائل پایه مانند سال مالی چیست اطلاعات خود در امور مالیاتی را افزایش دهید تا در صورت بروز مشکلاتی مانند زیان ده بودن شرکت، بتوانید از اضافه شدن هزینه‌های مالی به زیان شرکت جلوگیری کنید.

مدیران شرکت‌های زیان ده باید به چه نکاتی توجه کنند؟

متأسفانه در موارد زیادی، عدم آشنایی مدیران با مسائل مرتبط با مالیات و جدی نگرفتن این موضوع باعث می‌شود به دلیل عدم ارائه مدارک صحیح، زیان شرکت موردقبول سازمان امور مالیاتی قرار نگیرد. عدم ارائه گزارش‌های فصلی، کامل نبودن دفاتر مالی، مشکلات مربوط به پر کردن اظهارنامه، عدم ارائه اظهارنامه مالیاتی در موعد مقرر، ارائه مدارک ناقص و عدم نگهداری درست از مدارک و دفاتر از دلایل مهمی هستند که می‌توانند باعث رد شدن زیان شرکت از سوی سازمان امور مالیاتی شوند.

همچنین دقت کنید که هزینه‌های شرکت تنها در صورتی موردقبول قرار می‌گیرند که شرایط مندرج در ماده 147 و 148 قانون مالیات مستقیم را رعایت کرده باشند. استفاده از یک نرم افزار حسابداری قدرتمند به شما کمک می‌کند تا مدیریت کاملی بر تمام مدارک مالی شرکت خود داشته باشید و اظهارنامه‌های مالیاتی کاملی را تقدیم سازمان کنید.

مالیات‌های شرکت زیان ده در آستانه انحلال چگونه پرداخت می‌شود؟

درصورتی‌که زیان یک شرکت از 50 درصد سرمایه‌های آن بیشتر شود، بر اساس قانون تجارت باید سرمایه‌های خود را کاهش دهد. در این موارد شرکت به سمت تصفیه و انحلال نیز پیش می‌رود. درصورتی‌که هیئت‌مدیره یا دادگاه در شرایط خاص تصمیم به انحلال شرکت بگیرند، مدیر تصفیه وظیفه فروش دارایی‌ها و پرداخت بدهی‌ها به همراه مالیات‌های باقی‌مانده از سال‌های قبل را بر عهده می‌گیرد.